Περί Αισθητικής και άλλων Δαιμονίων...

Πάνω η "Μαύρη Αράχνη", δηλαδή ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας όλων των εποχών: Lev Yashin!
Και αμέσως μετά ο θεαματικότερος τερματοφύλακας ολων των εποχών: Jorge Campos!
Τους χωρίζουν μερικές δεκαετίες ποδοσφαιρικής ιστορίας και μια άβυσσος αισθητικών προτιμήσεων.

Ο πρώτος ντυμένος πάντα στα μαύρα καθιέρωσε (και καθαγίασε) το μελανό ως το κατ' εξοχήν χρώμα του φύλακα της εστίας.

Ο δεύτερος μέσα στα πολύχρωμα (και φανταχτερά) σύνολα που σχεδίαζε ο ίδιος, έφερε την τέχνη των προκολομβιανών πολιτισμών κάτω απ' τα δοκάρια.

Ο πρώτος ήταν Σοβιετικός, ψηλός, ξανθός και σίγουρος. Εμφανιζόταν μπροστά σου και σού έκρυβε κάθε γωνία του τέρματος.

Ο δεύτερος είναι Μεξικάνος, κοντός, μελαχροινός και απρόβλεπτος. Εκεί που τον έχανες και όλο το τέρμα έμοιαζε άδειο , σου παρουσιαζόταν ξαφνικά λες και τον είχε εκτινάξει εμπρός σου κάποιο αόρατο χέρι ή τα ελατήρια που είχε στο ίδιο σημείο του σώματος που οι υπόλοιποι άνθρωποι έχουμε τα πόδια μας.