Ο νονός του παρόντος ιστολογίου, έπαιζε ποδόσφαιρο στην ομάδα του Πανεπιστημίου του Αλγερίου. Η ομάδα αυτή ήταν από τις ισχυρότερες που υπήρχαν τότε στην Αλγερία και πολλοί από τους ποδοσφαιριστές της συμμετείχαν στην πρώτη Εθνική Ποδοσφαίρου της Αλγερίας που εν μέσω του Πολέμου της Αλγερινής Ανεξαρτησίας, πρόλαβε να παίξει μόνο δύο αγώνες με το Μαρόκο, πριν η Γαλλία απαιτήσει και πετύχει από τους διεθνείς ποδοσφαιρικούς οργανισμούς τον αποκλεισμό των Αλγερινών από οποιαδήποτε αγωνιστική δραστηριότητα.
Δεκαετίες μετά η Εθνική Αλγερίας θα πάρει τη ρεβάνς εκείνου του εμπάργκο, όταν στις16 Ιουνίου του 1982 θα κερδίσει στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ισπανίας΄σε ένα παιχνίδι που έγινε στη Gijon (Χιχόν) την Δυτική Γερμανία με 2-1. Ήταν αυτή η πρώτη μεγάλη νίκη μιας ποδοσφαιρικής ομάδας από την Αφρικανική Ήπειρο.
Ο Albert Camus ήταν τερματοφύλακας, αυτό είναι γνωστό. Είναι επίσης γνωστό - τουλάχιστον αυτό αναφέρουν όσοι τον θυμούνται να αγωνίζεται- πως ήταν καλός τερματοφύλακας. Λιγότερο γνωστό είναι εκείνο που διηγείται ίδιος αναφορικά με την επιλογή του να διαλέξει τη θέση αυτή. Λέει πως όταν ήταν μικρός είχε το φόβο της γιαγιάς του που κάθε βράδυ ήλεγχε τις σόλες των παπουτσιών του για να δει αν είχαν φθαρεί από το παιχνίδι. Καθώς προερχόταν από φτωχή οικογένεια η πολυτέλεια των περισσότερων του ενός ζευγαριών παπουτσιών ήταν...πολυτέλεια. Έτσι ο μικρός Αλμπέρ προτιμούσε να "παίζει τέρμα" για να τρέχει λιγότερο και λιγότερο να καταστρέφει το μοναδικό του ζευγάρι παπούτσια.
Πάνω κάτω εκείνη την εποχή στην Ελλάδα τραγουδούσαν το ειδυλιακό "Ένα τραγούδι απ' τ'Αλγέρι..." , ενώ στην Γαλλία ο Boris Vian, έγραφε και τραγουδούσε τον "Λιποτάκτη" αντιστεκόμενος στην αποικιοκρατική πολιτική της πατρίδας του. Τον "Λιποτάκτη" τον ακούτε εδώ:
Ενώ εδώ δεξιά βλέπετε
τον καλύτερο Αλγερινό ποδοσφαιριστή όλων των εποχών.
τον καλύτερο Αλγερινό ποδοσφαιριστή όλων των εποχών.Λεπτομέρεια: ο κύριος έπαιζε για την Εθνική Γαλλίας, δεκαετίες μετά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου